ΘΕΜΑ: Μέριμνα Προσωπικού
Με το παρόν έγγραφό μας, αναγκαζόμαστε να μεταφέρουμε παράπονα και ανησυχίες συναδέλφων μας, ύστερα από δημοσιεύματα που αναρτήθηκαν σε ηλεκτρονικές σελίδες του διαδικτύου, στρατιωτικού και μη περιεχομένου, που αφορούσαν στην πραγματοποίηση περιπόλων δασοπροστασίας – πυρασφάλειας αμιγώς από Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και, μάλιστα, πολύ νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά.
Πιο συγκεκριμένα, ύστερα από σύσκεψη του Συντονιστικού Οργάνου στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας με την συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, αποφασίστηκε η άμεση ενεργοποίηση και εκπομπή περιπόλων δασοπροστασίας σε αρκετά σημεία της ηπειρωτικής αλλά και νησιωτικής Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Π.Ε. Ιωαννίνων.
Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες στρατιωτικοί καλούνται με διάφορα προσχήματα να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν στον κρατικό μηχανισμό όπως στο μεταναστευτικό, την πανδημία, το ΕΚΑΒ καθώς και σε πολλές ακόμα αποστολές που σαφώς δεν εμπίπτουν στα καθήκοντά τους, δυσχεραίνοντας την ήδη επιβαρυμένη υπηρεσιακή τους καθημερινότητα. Η συμμετοχή τους, όμως, στην πρόληψη κατά των πυρκαγιών και μάλιστα με διαρκώς αυξανόμενο ρόλο, όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα διότι αφορά το επαγγελματικό πεδίο ενός άλλου κλάδου, αλλά καταστρατηγεί ακόμα και θεμελιώδη δικαιώματα σε επαγγελματικό ή προσωπικό / οικογενειακό επίπεδο.
Η Ένωση μας, διερωτάται πότε θα σταματήσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και το στρατιωτικό προσωπικό τους να αποτελούν πανάκεια δια πάσαν νόσον; Κανένας δεν αρνείται ότι και οι Στρατιωτικοί οφείλουν να συμμετέχουν σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο μέτρο που τους αναλογεί και υπό συνθήκες που διασφαλίζουν την υγεία και την ασφάλειά τους, όμως από πότε οι περιπολίες δασοπροστασίας χαρακτηρίστηκαν «έκτακτη ανάγκη»;
Η ΠΟΕΣ στην οποία αποστέλλεται το παρόν παρακαλείται για τις κατά την κρίση της ενέργειές της.