Π.Ο.Ε.Σ. -Απολογισμός Έτους

ΘΕΜΑ: Απολογισμός Έτους

Κύριε Πρωθυπουργέ.

Θεωρούμε βέβαιο ότι το έτος 2023 θα μείνει βαθιά χαραγμένο στις μνήμες των στρατιωτικών για πολλούς λόγους. Πρόκειται για ένα έτος που στιγματίστηκε από την πλήρη έλλειψη μέριμνας, η οποία συνοδεύτηκε από έναν αδιανόητη οικονομική λαίλαπα που, συνδυαστικά με τις υπόλοιπες συνθήκες, καταβαράθρωσαν την εργασιακή και ατομική / οικογενειακή καθημερινότητα των στρατιωτικών και συνακόλουθα την ποιότητα ζωής τους. Ακόμα σοβαρότερα, προκειμένου ο εμπαιγμός να είναι απόλυτος, η λαίλαπα με περισσή αλαζονεία ονομάστηκε «παροχές» και «μέριμνα».

Την ώρα που συντάσσεται αυτό το έγγραφο διαπιστώνουμε ότι οι παραιτήσεις εξακολουθούν να καλπάζουν και ιδιαίτερα ανησυχητικούς ρυθμούς, ενώ η Ηγεσία όχι μόνο δεν δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει την έκταση του προβλήματος, αλλά διαφαίνεται ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί οι στρατιωτικοί «αδυνατούν να καταλάβουν» το δήθεν καταπληκτικό ελληνικό οικονομικό θαύμα που αναγνωρίζουν ακόμα και διεθνείς οίκοι αξιολόγησης. Αυτό συμβαίνει διότι εκ μέρους της Ηγεσίας δεν φαίνεται να υπάρχει διάθεση να γίνει αποδεκτή ακόμα και η ύπαρξη του προβλήματος, το οποίο διαρκώς επιχειρείται να υποβαθμίζεται ή να αιτιολογείται. Ακολούθως θα σταχυολογήσουμε τα κυριότερα σημεία της χρονιάς που φεύγει, όπως αυτά τα βίωσαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες στρατιωτικοί.

α. Οικονομικά

Ήδη από το 2021 είχαν ξεκινήσει, ακόμα και ανάμεσα σε πολιτικούς, οι φωνές για ανάγκη υποστήριξης, κατ΄ αρχάς του προσωπικού του ΠΝ, το οποίο ήδη επλήττετο σε συγκριτικά μεγαλύτερο βαθμό από κύμα πρόωρης φυγής στελεχών (παραιτήσεις). Έχουμε αναδείξει τεκμηριωμένα ότι ακόμα και φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ έχουν χρησιμοποιήσει σκληρές εκφράσεις για να σχολιάζουν τη μη αντιμετώπιση του προβλήματος από την Ηγεσία, κάνοντας λόγο για «απαξίωση», «υποτιμητικό τρόπο αντιμετώπισης», ακόμα και για «ανικανότητα και αδιαφορία» για ένα πρόβλημα που ήταν «επί σειρά ετών γνωστό» [σχετικό (ιστ)]. Ένα πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί ενώ ο κώδωνας του κινδύνου κρούεται από πλήθος ανησυχούντων, η Πολιτεία εθελοτυφλεί και κωφεύει;

Το φιάσκο που ξεκίνησε ως επίδομα Στόλου και κατέληξε γενικώς σε «“προσαύξηση” στο επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας», πλέον, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν [σχετικό (στ)]. Ο σκόπιμος κατακερματισμός ενός πολύ συγκεκριμένου και στοχευμένου μέτρου που είχατε εξαγγείλει, ουσιαστικά «έβγαλε από την υποχρέωση» την κυβέρνηση να πρέπει να δώσει κάτι ουσιώδες. Ως αποτέλεσμα, τα στελέχη των ΕΔ λαμβάνουν μια ελεημοσύνη.

Μέρος της ελεημοσύνης (που αφορά το Στόλο) έφερνε σοβαρές μειώσεις και ως εκ τούτου αντικαταστάθηκε σιωπηρά από το προγενέστερο καθεστώς ημερήσιας αποζημίωσης. Άλλο, μεγάλο μέρος αντικατέστησε προγενέστερες αποζημιώσεις (άρα δεν δόθηκε κάτι νέο) φέρνοντας δυσμενέστερες οικονομικές συνθήκες, αφού ενσωμάτωσε τα πάντα στο εισόδημα όπου ο πολύ μεγαλύτερος φόρος εισοδήματος αντικατέστησε την αυτοτελή φορολόγηση. Από όσα περισσέψουν από την ελεημοσύνη, μεγάλο μέρος παρακρατεί με άμεσο και έμμεσο τρόπο η Εφορία (δηλαδή το Κράτος), που είναι ο μόνος πραγματικός κερδισμένος της υπόθεσης. Κοινώς, Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, πάντα εις βάρος των στρατιωτικών, οι οποίοι επιχειρήθηκε κατ΄ επανάληψη να παρουσιαστούν ως κερδισμένοι ενώ είναι πολλαπλά χαμένοι.

Παράλληλα, εφαρμόστηκε η πολυαναμενόμενη καταβολή της αποζημίωσης για τη νυκτερινή εργασία, με τον τρόπο που, ως έχουμε σχολιάσει, θεσμοθέτησε τον εμπαιγμό ως επίσημη κυβερνητική πολιτική [σχετικό (γ)]. Υπενθυμίζουμε ότι, με την υπόψιν ΚΥΑ υιοθετήθηκε η (μάλλον) παγκόσμια καινοτομία, μέρος των δεδουλευμένων ωρών να είναι επισήμως μαύρες, καθ’ όσον δεν αναγνωρίζονται. Επίσης, πολύ μεγάλο μέρος των στρατιωτικών αποκλείστηκε με απολύτως αδιαφανή και αυθαίρετα κριτήρια, ενώ σε μια αποθέωση της κοροϊδίας, η εν λόγω αποζημίωση αντί να φορολογείται αυτοτελώς επίσης ενσωματώθηκε στο εισόδημα, άρα προσμετράται στα εισοδηματικά κριτήρια με όσα αυτό συνεπάγεται.

Ακόμα σοβαρότερα, προκειμένου να μην υφίστανται καν αμφιβολίες ως προς το αν ο εμπαιγμός είναι συνειδητή πολιτική επιλογή, υπενθυμίζουμε ότι το Υπουργείο Οικονομικών ασκεί έφεση στις περιπτώσεις στελεχών που, κατόπιν δικαστικής απόφασης, τα επί σειρά ετών οφειλόμενα δεδουλευμένα υπερβαίνουν τις 3.000 € και οι οποίες αποζημιώσεις δεν καταβάλλονταν λόγω της συστηματικής απροθυμίας της Πολιτείας να συμμορφωθεί με τους νόμους που η ίδια ψηφίζει [σχετικό (θ)].

Την ίδια στιγμή που έχουμε, αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι οι αποζημιώσεις για εκτέλεση υπηρεσίας παραμένουν στα επίπεδα του 1999 επί δραχμών [σχετικό (α)], το Κράτος έβαλε χέρι σε κάθε είδους αποζημίωση, την στιγμή που, πλαγίως, επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο το δυσμενές πλαίσιο του ν.4336/2015 του οποίου η εφαρμογή εξακολουθεί να εκκρεμεί, αλλά κατά πως φαίνεται, όχι για πολύ ακόμα. Αποζημιώσεις που, ούτως ή άλλως ήταν ψίχουλα και αυτές, όπου εφαρμόζονταν, όπως η αποζημίωση για εκτέλεση υπηρεσίας σε επίσημες αργίες και σαββατοκύριακα (η οποία για κάποιο λόγο δεν «αφορούσε» τα στελέχη του ΣΞ), καταργήθηκε σιωπηρά. Επίσης, ενάντια στην πρόβλεψη του νομοθέτη καταργήθηκαν τα πλεύσιμα για το Στόλο (επίσης εκτέλεση υπηρεσίας), ενώ επειδή το Κράτος θέλει και μπορεί, υπεξαίρεσε διά της νομοθετήσεως (μη χορήγηση αναδρομικότητας) τα δεδουλευμένα της νυκτερινής αποζημίωσης για όσους στρατιωτικούς δεν έχουν διεκδικήσει δικαστικά τα χρήματά τους.

Την ίδιαν στιγμή, εξακολουθούν να βρίσκονται σε εκκρεμότητα πλήθος άλλων υποχρεώσεων ης Πολιτείας έναντι των στρατιωτικών (πχ μισθολογική αποκατάσταση Αξιωματικών ΕΜΘ, επιστροφή διπλών ασφαλιστικών εισφορών 2% κλπ), ενώ καθημερινά καταφθάνουν στην Ομοσπονδία μας και τις Ενώσεις μέλη της αιτιολογημένες διαμαρτυρίες για καθυστερήσεις στις καταβολές των δαπανών, ακόμα και για κρίσιμες επαναλαμβανόμενες ιατροφαρμακευτικές δαπάνες. Όλα τα ανωτέρω, με το καθημερινό κόστος ζωής να καλπάζει ανεξέλεγκτα, κατατρώγοντας με επιθετικά αυξανόμενους ρυθμούς το, ούτως ή άλλως, πενιχρό εισόδημα των στρατιωτικών, την ίδια στιγμή που το Κράτος εμφανώς έχει (ή μπορεί να ζητάει) πιστώσεις για όσους αντιμετωπίζει ως «ημετέρους» (όπως οι ενισχύσεις των ΜΜΕ, οικείες Υπηρεσίες που επιβραβεύονται με πριμ παραγωγικότητας κλπ), για να μην πάμε σε όχι πολύ παλαιότερες περιπτώσεις (όπως το «κούρεμα» PSI). Θυμίζουμε δε, ότι ακόμα και όταν αποφασίστηκε η καταβολή πρόσθετης οικονομικής ενίσχυσης, όπως με τα 600 € [σχετικό (β)], οι στρατιωτικοί όχι μόνο αποκλείστηκαν, αλλά υποβαθμίστηκε δημόσια και ο ρόλος τους σε μια συνειδητά προσβλητική ενέργεια της Πολιτείας, η οποία στάση πρόσφατα επεκτάθηκε πρόσφατα από τον ΥΦΕΘΑ ακόμα και στους σπουδαστές των στρατιωτικών σχολών.

Όλα τα προαναφερθέντα καλύπτονται από την πολύ βαριά σκιά του προαναγγελθέντος νέου μισθολογίου στις ΕΔ, το οποίο έχουμε κατ΄ επανάληψη προειδοποιήσει, αναμένουμε διά της «μέριμνας» και των «παροχών» να φέρει έναν οικονομικό Αρμαγεδδώνα, στο πνεύμα των «περικοπών μέριμνας» που θεσμοθέτησε η «“προσαύξηση” στο επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας» [σχετικό (ζ)]. Και αν το πράγμα ζορίσει, όπως συνέβη και κατά τη διαδικασία ψήφισης του ν. 5045/2023 μετά την παρέμβαση του Προέδρου του ΔΣ της ΠΟΕΣ ως προς τις υποτιθέμενες αυξήσεις που δόθηκαν, θα ειπωθεί κατά πάσα πιθανότητα ένα κυνικό «τόσα έχουμε, τόσα δίνουμε» ώστε κάθε συζήτηση να λήξει εκεί. Η πραγματικότητα είναι ότι, τόσα έχουμε για τις ΕΔ, για τους άλλους έχουμε περισσότερα.

β. Μέριμνα

Το έτος ξεκίνησε με τον ολέθριο νόμο μέριμνας (5018/2023) που αναμενόταν επί σχεδόν τρία χρόνια και απεδείχθη άνθρακες αντί για θησαυρός. Όπως αποδείξαμε, και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε εν νέου [σχετικό (ε)], όχι μόνο μέριμνα δεν υπήρξε αλλά, ένεκα των νέων ρυθμίσεων έχουν αρχίσει να επανεμφανίζονται φαινόμενα που αναγκάζουν τους στρατιωτικούς να προσφύγουν στα δικαστήρια για να διεκδικήσουν το δίκιο τους (οποία έκπληξη). Ενδεικτικά θα αναφέρουμε την επαναφορά στο παλαιότερο, απάνθρωπο, καθεστώς για τις απολύσεις στρατιωτικών για λόγους υγείας, ακόμα και με γνωματεύσεις όπου τα στελέχη μπορούν απλώς να μετακινηθούν σε άλλες θέσεις. Θα μπορούσαμε να μνημονεύσουμε και την περίπτωση του μισθολογικού κλιμακίου που αφορά τους Αξιωματικούς ΕΜΘ, αλλά δυστυχώς στη συγκεκριμένη κατηγορία συναδέλφων δεν έχει εξασφαλισθεί καν αυτό το δικαίωμα της προσφυγής στη Δικαιοσύνη, ελλείψει νομοθετικής ρύθμισης. Όσον αφορά το ανεμβολίαστο προσωπικό των νοσοκομειακών και υγειονομικών δομών, είμαστε βέβαιοι ότι θα είχαν απολυθεί εάν δεν είχε προλάβει τις εξελίξεις εκείνη η απόφαση του ΣτΕ. Δυστυχώς φαίνεται ότι η Πολιτεία καινοτομεί σε πολλά επίπεδα, κατά βάσιν αρνητικά.

Ακόμα και η υποτιθέμενη ΚΥΑ μέριμνας που ακολούθησε λίγο αργότερα, πέτυχε να ευτελίσει στο κατώτατο επίπεδο ακόμα και τη λέξη «μέριμνα». Σε ένα ήδη δυσμενές εργασιακό περιβάλλον όπου καταγράφονται πολύ σοβαρά προβλήματα σε όλα τα επίπεδα μέριμνας (ακόμα και σε ζητήματα υποστήριξης των τέκνων), η νέα ΚΥΑ επιτίθεται ανοικτά, με σχεδόν ρατσιστική διάθεση, ακόμα και σε στελέχη που επιμελούνται ΑμεΑ, παραβλέπει σοβαρές πρόνοιες περί προσωπικών δεδομένων και φτάνει στο απαράδεκτο σημείο, αντί να στηρίζει, να διώκει ακόμα και τον ιερό θεσμό της Οικογένειας, ακόμα και στις περιπτώσεις μονογονέων, καθιστώντας την Υπηρεσίας ως τοποτηρητή και ρυθμιστή μέσα σε κάθε νοικοκυριό [σχετικό (ι)].

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κατά τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια δεν ήταν λίγες οι φορές που δηλώθηκε επίσημα και ανερυθρίαστα από τον προηγούμενο ΥΕΘΑ, μέσα στο Κοινοβούλιο, στο πλαίσιο των ερωτήσεων κοινοβουλευτικού ελέγχου, ότι στις ΕΔ γίνονται απολύσεις για προσληφθεί νέο προσωπικό (πχ Αξιωματικοί ΕΟΘ), ακριβώς επειδή, όπως έχουμε ξανατονίσει, φαίνεται ότι χρήματα υπάρχουν για τους πάντες αλλά όχι για το προσωπικό των ΕΔ και ο προϋπολογισμός του ΥΠΕΘΑ δείχνει να είναι συγκεκριμένος. Την ίδια στιγμή χιλιάδες στελέχη (ΕΠΟΠ) βλέπουν ότι δεν υπάρχει διάθεση επίλυσης του ιδιαίτερα σοβαρού προβλήματος που αντιμετωπίζουν (απόλυση λόγω κατάληψης ηλικιακών ορίων), το οποίο υφίσταται λόγω αβλεψίας του νομοθέτη. Και αν οι πληροφορίες που τεχνηέντως διαρρέουν ως προς τη νομοθετική ρύθμιση που προορίζεται για το θέμα επαληθευτούν, θα αποτελέσουν τη σοβαρότερη επιβεβαίωση της διατήρησης της ίδιας πολιτικής «εσωτερικής ανακατανομής δαπανών».

γ. Εργασιακό Περιβάλλον

Έχουμε αναδείξει κατ’ επανάληψη τα ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα που υφίστανται στο εργασιακό περιβάλλον των ΕΔ και τα οποία εδράζονται στην άμεση ή έμμεση κατάργηση, ή έστω ελαστικοποίηση, ιδιαίτερα σοβαρών κανονιστικών και θεσμικών κειμένων σε ευρωπαϊκό ή ελληνικό επίπεδο [ενδεικτικά, σχετικό (ιγ)]. Έχουμε κατ΄ επανάληψη τεκμηριώσει ότι στους στρατιωτικούς θα έπρεπε να αναγνωρίζεται το δικαίωμα για αναγνώριση (στις περισσότερες περιπτώσεις, άνευ καταβολής εισφορών) μίας επιπλέον πενταετίας. Την έχουμε εργαστεί αποδεδειγμένα αυτή την πενταετία (και ακόμα περισσότερο χρόνο) και παραμένει, μαύρη, μη αναγνωρισμένη εργασιακά [σχετικό (ιζ)]. Δεν είναι πλασματικός χρόνος εργασίας, είναι πραγματικός χρόνος από τις ζωές όλων μας.

Ακόμα σοβαρότερα, όχι μόνο έχουμε εργαστεί με πραγματικό χρόνο εργασίας πολύ περισσότερο από το χρόνο που μας αναγνωρίζεται, αλλά έχουμε διαθέσει και μέσα από τη γνήσια ετοιμότητα προς εργασία η οποία δεν μας αναγνωρίζεται ως δικαίωμα, μέσα από τα συνεχή stand by επ’ ωφελεία του εργοδότη, μέσα από τη μόνιμη κατάσταση ανάκλησης. Ποιος στρατιωτικός δεν έχει υπάρξει με το κινητό στο χέρι σε σχολικές εορτές των παιδιών του, κατά τη διάρκεια της ξεκούρασης στο θεσμοθετημένο προς τούτο χρόνο, κατά τη διάρκεια της αναψυχής, ακόμα και σε επίσημες αργίες ή χορηγηθείσες άδειες, επειδή «έτσι» διατάχθηκε, επειδή «το λέω εγώ», ενίοτε διότι κάποιος είχε τη δυνατότητα να αυθαιρετήσει και αποφάσισε να το πράξει;

Το εργάσιμο ωράριο είναι οκτάωρο και είναι θεσμικά κατοχυρωμένο, ομοίως και η οργάνωση του χρόνου εργασίας, ανάπαυσης, ύπνου. Υφίσταται σειρά από ιδιαίτερα σοβαρά θεσμικά και κανονιστικά κείμενα που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας ή παρερμηνειών. Την ίδιαν στιγμή, όπως έχουμε αποδείξει, οι στρατιωτικοί έχουν καταντήσει τα παιδιά για όλες τις δουλειές, σύγχρονοι είλωτες, έχοντας διατεθεί κατ’ επανάληψη για κάλυψη κενών του κρατικού μηχανισμού σε σειρά από Υπουργεία, Φορείς, ακόμα και για κάλυψη αναγκών ιδιωτών, τακτική που, δυστυχώς, τόσο Εσείς [σχετικό (ιδ)], όσο κι ο ΥΕΘΑ [σχετικό (ια)] έχετε δηλώσει ότι θα συνεχίσετε (και το διαπιστώνουμε διαρκώς στην πράξη).

Όλα αυτά, επειδή στις ΕΔ, «πρώτα εκτελείς και μετά αναφέρεσαι παραπονούμενος» και, βεβαίως, μόνο υπηρεσιακά, διότι στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, πλέον ελέγχεται θεσμικά τι γράφει κάθε στρατιωτικός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε μια συντονισμένη προσπάθεια αποκλεισμού των στελεχών των ΕΔ από την κοινωνία της πληροφορίας [σχετικό (δ)].

Όλα τα προαναφερθέντα (που μόνο ως ενδεικτικά παραδείγματα παρουσιάζουμε), καθιστούν σαφές γιατί υπάρχει το φαινόμενο των αυξανόμενων παραιτήσεων, για το οποίο είναι ξεκάθαρο ότι η Πολιτεία δεν επιθυμεί να κάνει τίποτα, και το ερώτημα είναι, γιατί;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στις ΕΔ έχουν αυξηθεί τα φαινόμενα καρδιολογικών νοσημάτων, αυξημένων θανάτων, αυτοκτονιών, δυστυχημάτων [σχετικά (η) και (ιβ)]. Όλα αυτά υποδηλώνουν κάτι πάρα πολύ σοβαρό. Στην πρόσφατη, ιδιαίτερα ελπιδοφόρο Ημερίδα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που αφορούσε την Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία, διαπιστώσαμε ότι όλοι οι κοινωνικοί εταίροι είναι ενήμεροι για το σύνολο των προβλημάτων, όπως για παράδειγμα στο μείζον θέμα των επαγγελματικών ασθενειών και συνδρόμων που οφείλονται σε ψυχοκοινωνικούς παράγοντες, για τους οποίους η Ομοσπονδία μας δίνει τιτάνιο αγώνα μιας και κυριολεκτικά θερίζουν τους στρατιωτικούς [σχετικό (ιε)].

Όπως σχολιάσαμε πρόσφατα για την προαναφερθείσα Ημερίδα [σχετικό (ιη)], το Υπουργείο Εργασίας εξίσου έδειξε υψηλό επίπεδο επίγνωσης των προβλημάτων, όχι όμως για τις ΕΔ, όπου τα πάντα είναι μία «μαύρη τρύπα» από την οποίαν δεν προκύπτουν πληροφορίες και στοιχεία. Κι, αν με εν λόγω έγγραφό μας, αναγνωρίσαμε το αναμφίβολα θετικό πρόσημο της Ημερίδας, δηλώσαμε ταυτόχρονα ότι είμαστε σκεπτικοί ως προς το είδος των λύσεων που θα δοθούν.

Μόλις χθες ακούσαμε άναυδοι σε ραδιοφωνική εκπομπή, μια, κατά την άποψή μας κατάπτυστη, δήλωση κορυφαίου Υπουργού σας, αναφορικά με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με την οποίαν παρουσιάστηκε επικείμενη «ιστορικού χαρακτήρα νομοθετική πρωτοβουλία» που «μας βγάζει από χρόνιες αγκυλώσεις και εμμονές κυρίως συνταγματικού χαρακτήρα». Διερωτώμαστε, από πότε η τήρηση του Συντάγματος αποτελεί «αγκύλωση» και «εμμονή»; Κι αν ένα κορυφαίο πολιτικό και θεσμικό πρόσωπο μιλάει καθ’ αυτόν τον τρόπο για το Σύνταγμα, τότε μήπως αποκαλύπτει τη συνολική πολιτική κατεύθυνση, την οποίαν ως στρατιωτικοί και πολίτες βιώνουμε καθημερινά και ως συνδικαλιστές διαρκώς αποκαλύπτουμε; Πόσες φορές έχουμε επικαλεστεί ότι ο νόμος δεν τηρείται; Πόσες φορές προσφύγαμε στη Δικαιοσύνη και δικαιωθήκαμε (πχ αναδρομικά, νυκτερινή αποζημίωση, για να μην θυμίσουμε το ΣτΕ το 2013); Πόσες φορές Διοικητικά Δικαστήρια δικαίωσαν στρατιωτικούς; Μήπως επειδή πρόκειται για μια πραγματικότητα που έχουμε συνοψίσει στη φράση, ότι η Πολιτεία πράττει έτσι διότι απλώς μπορεί και το κάνει;

Άραγε, πόσο περισσότερο σκεπτικοί, αγανακτισμένοι και απογοητευμένοι μπορούμε να είμαστε μετά από την προαναφερθείσα δήλωση υποβάθμισης ακόμα και του Συντάγματος, ως προς τις λύσεις που θα προκύψουν από τη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Εργασίας για τους κοινωνικούς εταίρους, παρόλο που αναγνωρίζουμε την ειλικρινή προσπάθεια που καταβάλλεται; Μήπως αυτό που πρόσφατα σχολιάσαμε, ότι δηλαδή η υγεία και ασφάλεια στην εργασία είναι απλώς το πιο φθηνό μέτρο που υπάρχει έχει ήδη αντικατασταθεί από μια ακόμα χειρότερη αντίληψη, ότι υπάρχει ακόμα φθηνότερο μέτρο, η μη τήρηση των μέτρων; Για την ιστορία και μόνο, άραγε, η ελαστικοποίηση στο Σύνταγμα θα επεκταθεί περαιτέρω και σε άλλα άρθρα; Για παράδειγμα οι στρατιωτικοί θα αποκτήσουν ισότιμο δικαίωμα στην απεργία, που ως γνωστόν τους απαγορεύεται διότι λογίζονται ως εργαζόμενοι ειδικών συνθηκών;

Κύριε Πρωθυπουργέ.Προηγουμένως θέσαμε ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ερώτημα: γιατί η Ηγεσία δεν κάνει τίποτα για το θέμα των παραιτήσεων; Ως άποψη έχει υποτυπωθεί σε ΜΜΕ, ως προαναφέραμε, δεν είναι δική μας. Δυστυχώς τα γεγονότα δεν μας επιτρέπουν να τα παρερμηνεύσουμε. Από τη μία μεριά έχουμε να αξιολογήσουμε όσα έχουν ήδη συμβεί. Από την άλλη, γνωρίζουμε πολύ καλά όσα έχουν προγραμματιστεί, με πρώτο και κυριότερο τη δυσμενή αλλαγή του σταδιοδρομικού πλαισίου που διέπει τους στρατιωτικούς (κατά πάσα πιθανότητα εντός του πρώτου εξαμήνου του 2024), η οποία θα αυξήσει τον πραγματικό χρόνο υπηρεσίας σε σαράντα (40) έτη (δηλαδή αύξηση κατά πέντε έτη). Γνωρίζουμε καλά ότι πάνω σε αυτή την μείζονα αλλαγή έχει προγραμματιστεί να βασιστούν ως «κατεπείγουσες αναγκαιότητες» τα επόμενα νομοθετήματα (νέο μισθολόγιο διότι το υφιστάμενο εξαρτάται από τα έτη υπηρεσίας και τους βαθμούς, νέο ασφαλιστικό, παρεμβάσεις στα Μετοχικά Ταμεία κλπ).

Όλα προφανώς γίνονται στη φιλοσοφία ότι το Κράτος ψάχνει για πόρους «για τη διασφάλιση δημοσιονομικού χώρου, που θα επιτρέψει τη συνέχιση των φοροελαφρύνσεων και την άσκηση κοινωνικής πολιτικής» (Υπουργός Οικονομικών στην εφημερίδα Καθημερινή, 3/7/23, ως επίσης με ημερομηνία 14/11/23 στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Οικονομικών στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής).

Άρα από τα παραπάνω θεωρούμε ότι νομιμοποιούμαστε να υποθέσουμε ότι τα στοιχεία συντείνουν στο συμπέρασμα ότι οι παραιτήσεις στις ΕΔ (που πλαισιώνονται τόσο από τις απολύσεις, όσο και από τη συστηματική προσπάθεια αποφυγής αυτών όπως στην περίπτωση των ΕΠΟΠ) είναι μια θετική εξέλιξη για την Πολιτεία. Υπό αυτό το πρίσμα δύναται να εξηγηθεί και η δημοσιογραφική αποκάλυψη για ύπαρξη εγγράφου από το ΓΕΕΘΑ που φέρεται να διερευνούσε «ποιο το οικονομικό όφελος των παραιτήσεων», η διάψευση της ύπαρξης του οποίου μέχρι σήμερα έχει αποφευχθεί επιμελώς, αν και έχει τεθεί ακόμα και στο πλαίσιο ερωτήσεως κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Υπό αυτό το πρίσμα προκύπτει το εύλογο συμπέρασμα ότι, το «άδειασμα» της δεξαμενής του «συντελεστή ισχύος» θα δημιουργήσει ένα νέο υπόβαθρο που συμβαδίζει πλήρως με την ασκούμενη οικονομική πολιτική: μέσα από τη γενικότερη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου που συντελείται συνολικά (και όχι μόνο προς το προσωπικό των ΕΔ) θα υπάρξει μια αναπλήρωση από νέα στελέχη που ελάχιστα θα θυμούνται τις «παλιότερες καλύτερες (κατά το δυνατόν) εποχές». Εποχές με υψηλότερο μισθολόγιο, με χαμηλότερο πληθωρισμό, με περισσότερα εργασιακά δικαιώματα και καλύτερες (έστω και με πολλά προβλήματα) εργασιακές συνθήκες θα ανήκουν σε κάποιο μακρινό παρελθόν και δεν θα έχει κανένα νόημα η επίκλησή τους. Ήδη βιώνουμε αυτή την κατάσταση εδώ και χρόνια και η καθημερινότητά μας δεν μπορεί να διαψευστεί από κανέναν.

Κατόπιν των ανωτέρω, μπροστά στο Μεσαίωνα που έρχεται (αν δεν είναι ήδη εδώ), δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι η Ομοσπονδία μας θα αποτελέσει ισχυρό ανάχωμα μπροστά στην εμφανή προσπάθεια κατάργησης έως και θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Τον αγώνα αυτό θα τον δώσουμε με κάθε δυνατό μέσο, ανεξάρτητα από το ποιοι θα βρίσκονται δίπλα μας και ποιοι απέναντι. Κάποτε είχε ειπωθεί η φράση «όταν ευημερούν οι αριθμοί οι άνθρωποι δυστυχούν». Αυτή είναι μια αντίληψη που πρέπει να λάβει τέλος. Αρκετά με τα λόγια. Ως προς την «υπόθεσή» μας για την στάση της Πολιτείας έναντι των παραιτήσεων, θεωρούμε αυτονόητο ότι οφείλει να διαψευστεί άμεσα με έργα άνευ περαιτέρω επεξηγήσεων περί της πραγματικότητας που δήθεν αδυνατούν να καταλάβουν οι στρατιωτικοί, διότι τα λόγια ομολογουμένως κούρασαν. Οι στρατιωτικοί καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά.

Σας ευχόμαστε καλή χρονιά με υγεία (ευελπιστώντας να παραμείνει δημόσια) και παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή πληροφορία.

Οι κ.κ. βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων, προς τις/τους οποίες/ους κοινοποιείται το παρόν, παρακαλούνται για τις κατά κρίση τους ενέργειες.

Sidebar

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Π.Ο.Ε.Σ. -Απολογισμός Έτους

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Α.Μ.Θ.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ

Login Form

GDPR